با عرض معذرت ، فکر کنیم امروز دیروزه! یعنی فکر کنیم امروز دوم اسفنده (۲۱ فوریه) . چون دیروز روز جهانی زبان مادری بود و بنده فرصت آپ کردن نداشتم، امروز فرصت را غنیمت شمرده و با یک جستجوی ساده گشتی در این دنیای مجازی زدم و مطالب زیادی در مورد این روز پیدا کردم .خلاصه یکی از آن مطالب را جهت استحضار همشهریان منتشر می کنم:

(... اعلام 21 فوريه از سوي يونسكو بعنوان روز جهاني زبان مادري صورت گرفت كه باعث شهرت بنگلادش گشته و در خور تقدير مي‌باشد. اين امر روند دستيابي به صلح، پيشرفت و رفاه در كشور بنگلادش و خارج از مرزهاي بين‌المللي را نيز تسريع خواهد بخشيد. پس از سال 1952 مردم بنگلادش همه ساله 21 فوريه را که براستي مايه مباهات و روز فراموش‌نشدني براي آنهاست روز شهيد نامگذاري كرده‌‌اند.ايالت شرقي پاكستان كه شامل اقليت بنگالي بود و از لحاظ ادبيات ميراث‌دار ادبيات چند هزار ساله و فرهنگ پيشرفته بنگالي بود. بنگالي‌ها علاقه خاصي به زبان و فرهنگشان داشتند در سال 1952 و به هنگام استعمار نو اين ميل و علاقه رو به فزوني گذاشت. عمل خودخواهانه پاكستان در اعلام زبان اردو بعنوان تنها زبان رسمي پاكستان، تخم فروپاشي و اضمحلال آينده اين حكومت را كاشت. مردم پاكستان شرقي خصوصاً دانشجويان در قبال عملكرد غيردموكراتيك دولت واكنش تندي نشان دادند چرا كه اين طرح نابودي زبان و فرهنگ بنگالي را در پي داشت تحميل زبان اردو و فرهنگ ايالت پاكستان غربي به پاكستان شرقي عكس‌العمل بسيار قوي و خودجوش مردم بنگال غربي را به دنبال داشت... نيروهاي پليس به سوي تظاهركنندگان كه بسياري از اين افراد را دانشجويان تشكيل مي‌دادند و بصورت آرام در حال اعتراض خود بودند آتش گشود اين عمل باعث كشته و زخمي شدن تعدادي از آنها شد.خبر مرگ آنها باعث ايجاد جنب و جوش عجيبي در ايالت شرقي شد و مرگ آنها كه بخاطر حمايت از زبان مادريشان بعنوان حق خدادادي اتفاق افتاد نزد مردم بعنوان شهيد از آنها ياد شد... 21 فوريه نزد مردم سمبل گشت و حالت اسطوره‌اي يافت....)

به مناسبت همین روز فراخوانی را در سایتی خوندم که از وبلاگ نویسان دعوت شده بود در این روز یک پست به زبان مادری خودشون بنویسند، تا به این وسیله از مردن زبانهای مادری جلوگیری بشه.

راستی ما خونساریا چقدر نسبت به زبون مادریمون وفاداریم؟ چند وقت پیش دوست عزیزی می گفت جمله عجیبی از پدر بزرگش شنیده که واسش نامفهوم بوده. وقتی این جمله اصیل خونساری رو شنیدم تا مدتها به معنیش فکر می کردم. شما می دونید معنی این جمله چیه؟ بد بی ورورازو یا این یکی: ریشد چله گنو (هر چی تلاش کردم نتونستم اعراب گذاری کنم. شرمنده)

به امید اینکه هر روز ما روز دوم اسفند باشه. روزی که زبون مادریمونو حفظ کنیم.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

پ.ن : معنی جمله های بالا رو چند وقت دیگه می نویسم. تا اون موقع خوب فکر کنید.

منبع:وبلاگ خطم خالی