علامه آقا حسین خوانساری

آقا حسین خوانساری در سال ۱۰۱۶ هجری قمری در خوانسار متولد شد و دوران کودکی خود را در آنجا گذراند . بعد از بلوغ به جهت فراگیری علم از خوانسار به اصفهان هجرت کرد و در مدرسه خواجه ملک جنب مسجد شیخ لطف ا...منزل نمود و به تحصیل پرداخت تا به مرتبه ای رسید که« استاد الکل فی الکل» گردید و به همین دلیل مقام علمی او در علوم حوزوی مورد قبول همه علماء بوده است . وی از شاگردان معروف میرفندرسکی بود. ایشان حکیم و متکلم و محدث و فقیه بزرگ عهد خود بوده  و به سبب  معروفیتی که در حوزه های علمیه داشت به علامه محقق خوانساری مشهور گشت. وی در حکمت شاگرد میر فندرسکی ودر فقه وحدیث شاگرد ملا محمد مجلسی بود و همچنین در اصفهان از محضر استادان بسیاری استفاده کرد و به همین جهت خود را «تلمیذ البشر» نامید که اشاره به کثرت استادانش داشته باشد.وی در اند ک زمانی گو ی سبقت را از دیگر ان ربود و تدریس و تولیت مدرسه جده شاه عباس دوم را عهده دار شد.آقا حسین در دوران بادشاهی شاه سلیمان صفوی اعتبار بسیار و بر شخص سلطان نفوذ فراوان داشت .وی همچنین  طبعی لطیف داشت وبسیار بذله گو و حاضر جواب بود.او در دوران تحصیل بشدت در فقر وتنگدستی بود تا جایی که توان فراهم نمودن آتش را نداشت و لاحافی را بر خود می بیچید واز شدت سرما دور حجره می دوید ولی سرانجام به منزلتی رسید شاه سلیمان جبه گرانبهای خود را برای او فرستاد و از اینکه هدیه ای بهتر در خور استاد ندارد عذر خواهی نمود و در یکی از سفرها سلطنت و رسیدگی به امورات کشور را به وی واگذار نمود.ایشان با وجود مقام رفاهی که داشت همواره حامی تهیدستان بود و از حوزه درس او عالمان بسیاری بهره بردندکه حدود ۶۰نفر میرسد که دو فرزندش(آقا جمال الدین محمدوآقارضی الدین محمد خوانساری) وعلامه مجلسی و بردار وی جزو این بزرگان می باشند.آقا حسین را ذو الجمالین نیز لقب داده اند زیرا  پدر و پسرش هر دو جمال الدین بودند و هر دو از بزرگان روزگار خویش بودند محقق خوانساری تالیفات بسیارفراوانی داشتند. وی در سال ۱۰۹۸در اصفهان چشم از دنیا فرو بست و در تخت فولاد به خاک سپرده شد و پس از آن به دستور شاه سلیمان بقعه ای بر آرامگاه وی بنا نهاده که هنوز برجاست واز جمله آثار باستانی اصفهان است و به دلیل آنکه بزرگان زیادی در آنجا مدفون شده اند به آن مکان بقعة العلماء می گویند و نقل شده است که سنگ قبر علامه از یشم گرانبها بوده که در فتنه افاغنه شکسته و معدوم گردیده است و به گفته بزرگان از کرامات آن مزار آن است که ازدحام مردم جهت زیارت این قبر بیشتر از سایر قبور می باشد.  

(منابع: نگاهی به خوانسار   نویسنده: رضا استادی   و  جغرافیای خوانسار  نویسنده:آقای حمیدرضا میرمحمدی   )